احزان على وش الحياه
احزان على وش الحياه
مطبوعه زى البنكنوت
وتشد دراعاتك وتوصلك
على جناحها لحبل الموت
تقرا عليها الفاتحه
وتلفها زى السيجاره جوه تابوت
يطلع عليها النهار عيونها مفتحين
قمرايه بنت بنوت
الحزن زى المطر
غرق كل الشوارع
عتمه فى قلب البشر
وليل عشعش على عشه المواجع
شديت حبال الامل
طلع اللسان قبل الزمان
بالحزن كان راضع
والقلب هايش زى القش
فى طريق مليان حصى
هربان ومش راجع
حاجات كتير الحزن موتها
من بين صوابعى
وقعت منى فى الشارع
دورت عالفرح جوه عيون الصبايا
لقيته ابره فى كوم قش
والحزن قشاش بيقش فى المجاميع
انا مش اول ولا تانى ولا تالت ولا رابع
يبيع احزانه جوه مزاد
انا فى الاصل عاشق كل احزانى
ولو دفعولى قد الشمس بالملايين
انا شارى ومش بايع
ايادى خضرا بكره تفحت السكه
وترسم فوق غيطان الحب
فجر جديد
وجوه الحلق وفوق الحجر
ترن الضحكه والضحكه
وترجع الروح لحضن البدن
زى الصحاب فى العيد
ونزق من تانى الفجر ويمطر
كل الشوارع عروسه حصان
ماشيه تتمخطر
يمد ايده الربيع
ويمسح من على وشها
احزان نودعها زى رحيل الشجر
ساعه الخريف
بقلمى / رضا البوشي
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق